Een triolet is een gedicht over een bepaald voorwerp waarbij de eerste

zin /woord 3 keer terug komt en de 2 regel aan het

eind nog een keer wordt herhaald.

elke regel gaat over een bepaalde iets.

1. wat is het (het moet een voorwerp zijn)
2. waar staat/ligt het
3. waarvan is het gemaakt
4. herhaal regel 1
5. wat doet het met je gevoel
6. wat doe jij er mee
7. herhaal regel 1
8. herhaal regel 2
9. zet je naam eronder.

Nu een voorbeeld

    1. Mijn telescoop

    2. Hij ligt in de kast achter een glas op een ijzeren stellage

    3. Ijzer hout en glas, meer hoeft ook niet.

    4. Mijn telescoop

    5. Hij is niet de beste maar toch ben ik erg blij met hem.

    6. Als ik er naar kijk krijg ik hijmwee naar die goede oude tijd.

    7. Mijn telecoop.

    8. Hij ligt in de kast achter het glas op een ijzeren stellage.

vilanelle

Een vilanelle is net als een triolet

maar dan dat de 1e en de 2e regel zich beide 4 keer herhalen

en net als bij een triolet heeft elke regel een eigen mening

maar anders dan ee triolet heeft een vilanelle strofe's

(een lege regel een soort couplet)

1. onderwerp
2. iets om het onderwerp mee uit te drukken
3. bijv nw en onderwerp
4. strofe
5. wat doet het met je
6. zoek een koppel woord
7. herhaling regel 1
8. strofe
9. bijv nw over het onderwerp
10. maak niet uit wat
11. herhaling regel 2
    
12. strofe
13. wat zou je er in de toekomst mee willen
14. wat zou je er in de toekomst mee willen
15. herhling regel 1
16. herhaling regel 2

 Niet ga zacht in die goede nacht,

 Ouderdom moet branden en tieren op het einde van de dag;

 Woede, woede tegen het sterven van het licht.

 Hoewel wijzen op hun einde kennen donker goed is,

 Omdat hun woorden geen bliksem had gevorkte ze

 Goed mannen, de laatste golf door, huilen hoe helder

 Hun zwakke daden zou op een groene baai hebben gedanst,

 Woede, woede tegen het sterven van het licht.

 Wild mannen die gevangen en zong de zon tijdens de vlucht,

 En leren, te laat, ze bedroefd het op zijn manier,

 Niet ga zacht in die goede nacht.

 Grave mannen, in de buurt van de dood, die zien met verblindend zicht

 Blinde ogen konden bles zoals meteoren en vrolijk,

 Woede, woede tegen het sterven van het licht.

 En jij, mijn vader, daar op de trieste hoogte,

 Vloek, zegen mij nu met uw woeste tranen, bid ik.

 Niet ga zacht in die goede nacht.